بسم الله الرحمن الرحیم
نبرد در روز سوم با تمام شدت خود ادامه داشت، آثار ضعف و شکست در سپاه معاویه پدیدار شده بود و نزدیک بود یاران مولا امیرالمومنِن (ع) به خیمه معاویه برسند و معاویه خود را برای فرار آماده می کرد!
روز بالا آمده بود و در آن هنگام که پیروزى در چند قدمى امام و لشکریانش قرار داشت، در حالى که آنان گلوى گروه ستمکار را فشرده بودند، ناگهان در میان ارتش معاویه قرآن ها بالا رفت و فریاد مردم شام بلند شد:
« اینک کتاب خدا! از اول تا آخر میان ما و شما! خدا را خدا را درباره مردم عرب! خدا را در نظر بگیرید درباره اسلام! اگر مردم شام نابود شوند چه کسانى از مرزهاى شام دفاع خواهند کرد؟ و اگر مردم عراق از بین بروند چه کسى از مرزهاى عراق نگهبانى خواهد کرد؟ »
در حقیقت،معاویه از به دست آوردن پیروزى نظامى ناامید و با شکست قطعى در میدان جنگ مواجه و از آن رو، به این حیله پناهنده شده بود.
امام (ع) در بین سپاهیان ایستادند و فرمودند:
«براستى که بلند کردن قرآن ها از جانب معاویه و یارانش فریبى خطرناک بیش نیست، و قصد دارند تا بدان وسیله پیروزى را از چنگ شما بیرون کنند...»
سخنان منطقى ومستدل امام -علیه السلام در آنان مؤثر نیفتاد ومرور زمان نشان داد که آنان افرادى تندرو ودور از فهم ودرک حقایق بودند که تحت تاثیر شعارهاى تو خالى شامیان قرار گرفته بودند وهرچه امام آنان را نصیحت مىکرد بر اصرار ولجاجتخود مىافزودند و مىگفتند که باید امام دستور دهد که مالک اشتر دست از نبرد بردارد. امام علیه السلام خود را در آستانه پیروزى مىدید واز واقعیت پیشنهاد دشمن آگاه بود، اما چه کند که اختلاف شیرازه وحدت سپاه را از هم مىگسست.
امام علیه السلام مقاومت در برابر بیست هزار نفر مسلح مقدس نما را، که پیشانى آنان از کثرت سجده پینه بسته بود، صلاح ندید و یکى از نزدیکان خود را خواست و به او چنین گفت:
«خود را به نقطهاى که اشتر در آنجا مشغول نبرد است برسان و بگو که دست از نبرد بکشد و هرچه زودتر به سوى من آید.»
...سرانجام مالک دست از نبرد کشید و خود را به حضور امام علیه السلام رساند.
***
آری در میان انبوه هزاران هزار لشکریان حضرت امیرالمومنین علی (ع) تنها شماری اندک همچون مالک اشتر بودند که خواسته و امر مولایشان را بر خواسته دل خود ترجیح دادند و علیرغم میل باطنی به از بین بردن معاویه و ریشه کن نمودن تمام باطل، در حساسترین لحظات جنگ دست از نبرد برداشته و عقب نشینی نمودند.
و ما اینک در آستانه بزرگترین شب سال، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان -همان شبی که بیشترین احتمال لیله القدر بودن در آن می رود- قرار داریم.
چه نیکوست در این شب عظیم به تأسی از بزرگوارانی چون مالک اشتر، خواسته های دل خود را زیر پا نهاده و به خواسته مولایمان امام زمان (عج) گوش فرا دهیم و مطیع امر ایشان باشیم که او خود فرموده «برای تعجیل فرج من بسیار دعا کنید...» و این امر مولایمان را بر حاجت های ناچیز مادی خود ترجیح دهیم.
تا مگر او نیز همچون جد بزرگوارشان حضرت امیرالمومنین علی(ع) برایمان دعای خیر نماید که وقتی مولایش خبر مرگ او را شنید درباره اش فرمود:
«خدا رحمت کند مالک را که او برای من همان گونه بود که من برای رسول خدا(ص) بودم.» (قاموس الرجال ج7ص464)
... وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ .
الإحتجاج على أهل اللجاج ج2 ص 499
بی تردید اجتماع و اصلاح قلوب شیعیان آرزوی قلبی مولایمان امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد ....
محرم و مراسم و آئین های مقدس و با شکوه آن فرصتی است تا مؤمنین زیرخیمه این صاحب عزای دلسوخته و "پدر مهربان" مشق همدلی و همبستگی کنند.
گروه تحقیق و مطالعه "پدرمهربان" با هدف تذکّر به ارزش و جایگاه این پیوند مقدس و دعوت به آن ، به ویژه در ایام اربعین و حرکت عظیم و شکوهمند جهانی به مقصد بارگاه حسینی، اقدام به تهیه کتابچه ای به نام "اربعین،اجتماع قلب ها" در سه زبان فارسی ، عربی و انگلیسی نموده است.
علاقمندان و عزاداران گرامی می توانند برای تهیه کتابچه به شماره 09392404609 پیام ارسال نمایند.
ضمناً قیمت هر کتابک 500 تومان است که صرف تأمین هزینه چاپ های بعدی خواهد شد.