غدیر، از خلقت تا ابدیت

 

خداوند انسان را پدیده ای باقی و روحانی خلق کرده است و نه فقط موجودی زمینی که تنها هدفش ابداع روشهای جدید و پشرفته برای بهتر خوردن، خوابیدن، لذت بردن و ... باشد. اگر چه، تمام جنبه های احتیاجات جسم انسان باید در نظر گرفته شود و معقولا، خواسته هایش فراهم گردد، لیکن هدف بشر هوشمند می بایست حرکت به سوی ابدیت باشد و نه فقط حرکت به سوی مرگ .

 

شیعه اعتقاد دارد که غدیر، قلب بشریت است. اما چرا غدیر تا این حد اهمیت دارد؟

 

در طول تاریخ، سنت آسمانی تمامی پیامبران الهی آن بوده است که قبل از وداعشان از این دنیا، جانشین شان که برگزیده خداوند بود به مردم معرفی می کردند. این سنت با حضرت آدم (ع) آغاز گردید؛ به فرمان خدا، حضرت آدم فرزندش شیث را به عنوان جانشین خویش معرفی کرد. در قرآن می خوانیم که موسی (ع) از خداوند درخواست کرد تا برادرش هارون وزیر او گردد:

 

و اجعل لی وزیرا من اهلی (29) هارون اخی(30)

خداوندا از اهل من برادرم هارون را وزیر من بگمار.

(قرآن، سوره طه، آیات 29و 30)

 

لیکن در حالیکه موسی هنوز در قید حیات بود، هارون از دنیا برفت. آنگاه به فرمان خدا، موسی (ع) یوشع ابن نون را به عنوان جانشین خود معرفی نمود. یوشع ابن نون بنده پاک خدا بود که موسی را در طور سینا همراهی نمود در حالیکه بنی اسرائیل گرفتار پرستش گوساله طلایی شده بودند.

 

در سفر اعداد ازمجموعه عهد عتیق(تورات و کتابهای پیامبران پیشین) چنین نگاشته شده است که موسی (ع) از خداوند درخواست کرد، راهبری برای امتش برگزیند که مبادا مردمش، پس از او مانند گوسفندانی بی چوپان باشند.خداوند به موسی وحی کرد تا مردم و کاهنان را گرد هم آورد و در برابر همگان دست خویش را بر یوشع نهد و او را به عنوان وصی خود معرفی کند و از مردمان بخواهد تا یوشع را اطاعت کنند.

در سفر یوشع از عهد عتیق نوشته شده است که خداوند با یوشع سخن گفت و فرمود که او را در نظر بنی اسرائیل بزرگ خواهد داشت تا آنان بدانند که خداوند با او خواهد بود همانگونه که با موسی بود؛ خداوند به یوشع فرمود که بر همه کاهنان حامل تابوت موسی فرمان دهد .لیکن تاریخ گواهی می دهد که مردمان، آنگونه که خدا و موسی امر کرده بودند، از یوشع اطاعت نکردند. حتی یکی از همسران موسی، علیه او شورش کرد. این حوادث زمینه ساز، تحریفات تورات (کلام خدا از زبان موسی) گشتند.

این است که امروز در عهد عتیق می یابیم که خداوند قادر مطلق همچون انسانی ضعیف به تصویر کشیده شده است؛ داستانهایی چون کشتی گرفتن خداوند با حضرت یعقوب و شکست خوردن پروردگار و مانند آن، از این حقیقت نشات می گیرند که مردمان جانشینان پیامبران را -که برگزیده خدا و دارای علم الهی بودند- ترک و طرد کردند و در نتیجه سخنان محدود و ناقص انسانها جایگزین کلام لایتناهی و در نهایت کمال پروردگار گردید.

چه زود فراموش کردند سفارشات موسی (ع) را!

 

حضرت زکریا (ع) نیز از خداوند درخواست کرد تا برایش ولی و جانشینی شایسته بگمارد . پس از مناجات زکریا ، همسرش که نازا بود، معجزه آسا فرزندی به دنیا آورد و به فرمان خدا، یحی نامیدش:

فهب لی من لدنک ولیا (5) یرثنی و یرث من آل یعقوب واجعله رب رضیا (6)

... خداوندا از جانب خود مرا ولی و جانشینی عطا کن که وارث من ووارث همه آل یعقوب باشد وپروردگارا او را وارثی مورد رضای خود قرار ده.

(قرآن، سوره مریم، ایات 5 و 6)

 

در انجیل یوحنا از مجموعه عهد جدید(اناجیل اربعه و رسالات) ، نگاشته شده است که حضرت عیسی (ع) به شمعون امر کرد تا وصی او و چوپانی برای گوسفندانش باشد، یعنی راهبری برای امتش. در انجیل متا آمده است که حضرت عیسی (ع) لقب پطرس (سنگ) را برای شمعون برگزید زیرا شمعون می بایست محکم و استوار، مسئولیت سنگینی را به عنوان وصی عیسی بر دوش می کشید؛ پطرس، پس از مسیح، مسئولیت برپایی و تفسیر سنت عیسی را بر عهده داشت.

لیکن تاریخ گواهی می دهد که شخصی به نام پولس، پطرس را تحت الشعاع قرار داد. پولس که هرگز مسیح را ملاقات نکرده بود اما شخصیت بسیار گیرایی داشت، تثلیث و انحرافات اعتقادی دیگر که بر مبنای فرهنگهای بت پرستی رومی و یونانی و مغایر با تعالیم عیسی مسیح (ع) بودند را رواج داد. پطرس علیه پولس برخاست لیکن پولس که بخاطر فعالیت های فراوان و شخصیت جذابش، شهرت بسیار یافته بود، پطرس را منافق خواند ومردمان جاهل و ظاهربین، بر خلاف امر خدا و عیسی مسیح پطرس را ترک و طرد نمودند.

تاریخ نشان می دهد که ۱۲۸ انجیل متفاوت به دست نویسندگان مختلف نگاشته شد و کلیسا پس از قرنها ۱۲۴ انجیل را تحریم کرد و فقط ۴ انجیل را به رسمیت شناخت، ۴ انجیلی که تحت تاثیر تعلیمات پولس نوشته شده بودند. امروز در مجموعه عهد جدید، ۴ انجیل موجود است، در حالیکه هیچ یک از این اناجیل به قلم پطرس وصی عیسی نمی باشد.

البته مطلوب آن بود که انجیلی در زمان عیسی (ع) نگاشته شود، لیکن چنین سندی موجود نمی باشد و در غیر این صورت مطلوب آن بود که انجیلی به قلم پطرس، وصی مسیح، نگاشته شود لیکن چنین سندی نیز موجود نمی باشد.

 

تاثیرگذاری پولس و امثال او و طرد شدگی پطرس توسط مردم، باعث تحریفات فراوانی در کلام خدا گردید تا آنجایی که مسیح (ع) را خدا و پسر خدا نامیدند. تمام این ماجراها، از آنجا نشات می گیرند که جانشین پیامبر خدا -او که برگزیده خدا بود- اطاعت نشد.

چه زود فراموش کردند، سفارشات مسیح(ع) را!

 

حضرت محمد (ص) -آخرین پیامبر آسمانی و کاملترین مخلوق خدا- فرمودند که خداوند برای تمامی پیامبران الهی جانشینانی برگزید تا حافظ کلام خدا و هادی مردمان به سوی رستگاری ابدی باشند، لیکن انسانها وفادار به عهد نبودند.

پیامبر خدا تاکید فرمود که او نیز به فرمان خدا و بر سنت پیامبران پیشین با مردمان در مورد علی بن ابیطالب به عنوان جانشین و برگزیده خداوند عهد می بندد. حضرت محمد(ص) پیش بینی کردند که اکثریت مردمان، به این عهد وفا نخواهند کرد و آنگاه کلام خدا را تلاوت فرمودند:

... فمن نکث فانما ینکث علی نفسه و من اوفی بما عاهد علیه الله فسیوتیه اجرا عظیما (10)

هرکس که پیمان را بشکند به ضرر خود عمل کرده است و هر کس به عهد خداوند وفادار بماند به زودی اجر عظیمی به او عطا خواهد شد.

(قرآن، سوره فتح، آیه 10)

 

غدیر نام برکه ای است که محمد (ص) -آن مهربانترین مرد تاریخ و مطیع ترین بنده خدا- آنجا در برابر بالغ بر ۱۰۰ هزار مسلمان، به فرمان خدا دست علی(ع) را بالا برد و او را رسما به عنوان جانشین خود که برگزیده خدا بود، معرفی نمود. این است که آن واقعه سرنوشت ساز غدیر نامیده شد.اگر مقصد بشریت به سوی ابدیت است، سزاوار است که بشریت مسیر به سوی ابدیت را بیابد. از آنجایی که ابدیت، برای انسان پدیده ای است ناشناخته، بشر می بایست به دنبال کسی که دانش خدادادی دارد، کسی که خدا راه را به او نمایانده ، به سوی ابدیت حرکت کند.

 

جانشینان تمامی پیامبران پیشین اطاعت نشدند و در نتیجه کلام خدا تحریف شد. مسیر حقیقی به سوی ابدیت در پس ابرهای سیاه تحریف ناپدید گشت. هر چند مسیرهای ساختگی به بشریت معرفی کردند لیکن مسیر به سوی ابدیت را تنها خدا و برگزیدگان خدا دانند و بس. پس از هر پیامبری ، پیامبری دیگر آمد و او تلاش می کرد تا تحریفاتی را که امت پیامبر پیشین -در اثر پیروی نکردن از جانشین- در کلام خدا ایجاد کرده بودند، تصحیح نماید. لیکن محمد(ص) آخرین و کامل ترین پیامبر خدا بود و پس از او هیچ پیامبری نخواهد آمد. در نتیجه، مسئولیت وصی محمد، بس عظیم بود .

علی می بایست وارث علم تمامی پیامبران پیشین باشد؛ علی می بایست بنده کامل و معصوم خدا باشد؛ علی ولی برگزیده خدا بود. خداوند پس از آخرین پیامبرش، ۱۲ جانشین برگزید که انسانها تا ابدیت بدون راهبر الهی (امام) تنها نمانند.

آن روز در کنار برکه غدیر محمد (ص) طی سخنانی فراموش نشدنی ۱۲ جانشین پس از خویش یعنی علی و فرزندان معصومش را به مردم معرفی کرد و این بار اگر علی و فرزندانش اطاعت نمی شدند، کلام خدا تا آخرالزمان تحریف شده می ماند، زیرا محمد خاتم پیامبران بود .

همانگونه که محمد (ص) پیش بینی کرده بود، تاریخ تکرار شد و گروهی نالایق، به جای برگزیدگان خدا، خود را به عنوان جانشینان پیامبر بر مردم تحمیل کردند و برخی نیز، حتی از خویشان پیامبر، دنیا طلبانه علیه برگزیدگان خداوند شوریدند.

گویی ماجراهای پیشین و امت آنان بود که دوباره بر صفحه تاریخ به تفسیر کشیده می شد.

چه زود فراموش کردند سفارشات محمد (ص) را!

 

چنانکه پیامبر فرموده بود، تنها گروهی اندک به عهد وفا دار ماندند و آن قلیل مردمان، شیعیان می باشند.

امروز ما در عصر مهدی (ع)، دوازدهمین جانشیت آخرین پیامبر خداوند زندگی می کنیم . در آخرالزمان با ظهور مهدی، بسیاری از پیامبران و برگزیدگان و پاکان بازگشت خواهند کرد و حق بر همگان آشکار خواهد شد.آزمایش انسان در طول زندگیش بر این کره خاکی، آزمایشی است بس خطیر، در حالیکه خداوند نظاره می کند انسان باید انتخاب کند و پیامد انتخابش نیز از آن او خواهد بود:

پیروی از خداوند یا سرپیچی از او!

و چنین است که شیعه اعتقاد دارد، غدیر قلب کلام خداست، کلامی که بشریت را به سوی ابدیت هدایت می کند؛ قلبی که از ابتدای خلقت طپش آغاز کرد و در غدیر در نهایت کمال طپید و با ظهور مهدی در همه جانها خواهد طپید و تا ابدیت باز نخواهد ایستاد... .