چهل منزل تا میقات
با کاروان نور
منزل یازدهم
کاروان در امتداد رود به سفر خود ادامه می دهد، اما امروز از آن شادی و نشاط همیشگی خبری نیست، قافله را اندوهی عمیق فرا گرفته، اینک از خرابه های شام بوی مصیبت به مشام می رسد، سالروز شهادت بانوی صبر و استقامت است.
همسفران زیارت جامعه را به آهنگی حزن آلود زمزمه می کنند...
راِیی لکم تبع و نصرتی لکم معده
نظر من از شما تبعیت می کند و یاری من برای شما آماده است
به راستی چه کسی می تواند به اندازه حضرت زینب (س) مصداق این عبارت باشد؟
هم او که در خانه وحی و در دامان فاطمه(س) و در مکتب امیرالمومنین(ع) پرورش یافته و برای حضور در میعادگاه کربلا آماده گردید، هم او که کاروان سالار صبر گشت و سرپرستی یتیمان آل محمد(ص) را بر گردن گرفت، هم او که زبان حسین(ع) گشت و پرچم ابوالفضل(ع) را از زمین برداشت، هم او که محافظ امام زمانش -علی بن الحسین(ع)- گشت و بارها و بارها او را از مقابل خنجر خون چکان یزیدیان رهانید، همان شیر زنی که در کوچه های کوفه خطبه خواند همان کوفه ای که مردم عهد شکن و بی وفایش پس از نامه نوشتن و دعوت کردن، از یاری و نصرت امام زمانشان سرباز زدند و او را در میدان نبرد با دشمن تنها گذاشتند و تماشا کردند، همانها که اینک کف زنان و هلهله کنان به تماشای قافله اسراء آل محمد(ص) آمده اند.
وقت آنست که نهیب زینب (س) پرده جهل و خفت آنان را از هم بدرد، بانگ علی آسای زینب (س) در کوچه های کوفه می پیچید:
«ای اهل کوفه! ای اهل خدعه و خیانت و خفت، گریه می کنید؟ اشک هایتان نخشکد و ناله هایتان پایان نپذیرد. مثل شما مثال آن زنی است که پیوسته رشته های خود را به هم می بافت و از هم می گسست. پیمانها و سوگند هایتان را ظرف خدعه ها و خیانت هایتان کردید. چه دارید جز لاف زدن، جز فخر فروختن، جز کینه ورزیدن، جز دروغ گفتن، جز چاپلوسی و جز سخن چینی؟!
وای بر شما که برای قیامت خود، چه بد توشه ای پیش فرستادید و چه بد تدارکی دیده اید، خشم و غضب خداوند را برانگیخته اید و عذاب جاودانه اش را به جان خریده اید.
گریه می کنید؟! به خدا که شایسته گریستنید، گریه هایتان افزون باد و خنده هایتان اندک. دامان جانتان را به ننگ و عاری آلوده کردید که هرگز به هیچ آبی شسته نمی شود و چگونه پاک شود ننگ و عار کشتن فرزند آخرین پیامبر و معدن رسالت؟ کشتن سید جوانان اهل بهشت، کسی که تکیه گاه جنگتان، پناهگاه جمعتان، روشنی بخش راهتان، مرهم زخم هایتان، درمان دردهایتان، آرامش دل هایتان و مرجع اختلاف هایتان بود.
چه بد توشه ای راهی قیامتتان کردید و چه گناه بزرگی را بر دوش گرفتید!»
آری این زینب(س) بود که یاری و ایثار او برای حمایت از ولی امر و امام زمانش همواره آماده و مهیا بود.
و اما ما شیعیان این زمان اگر بخواهیم پای در جای پای زینب(س) بگذاریم، امام زمان خود را چگونه یاری خواهیم داد؟!
حضرت علی (ع) فرموده اند: مرا به تقوا و ورع یاری دهید.
بی تردید اولین گام در یاری امام زمان(عج) رعایت تقوا، اداء واجبات و دوری از محرمات است و قدم بعدی آن، کسب معرفت و شناخت صحیح امام و سپس تلاش در ترویج این شناخت و معرفت در جامعه.
خدا کند که ما چون کوفیان عهد شکن نباشیم.
کاروانیان این منزل را به یاد زینب کبری اسطوره و تندیس یاری و پشتیبانی از امام زمان(عج) می گذرانند، هم او که مولایمان در صبر به او تأسی نموده و با او همنام گشته است.
قافله به سفر خود ادامه می دهد، سفری در زمان...
... وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ .
الإحتجاج على أهل اللجاج ج2 ص 499
بی تردید اجتماع و اصلاح قلوب شیعیان آرزوی قلبی مولایمان امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد ....
محرم و مراسم و آئین های مقدس و با شکوه آن فرصتی است تا مؤمنین زیرخیمه این صاحب عزای دلسوخته و "پدر مهربان" مشق همدلی و همبستگی کنند.
گروه تحقیق و مطالعه "پدرمهربان" با هدف تذکّر به ارزش و جایگاه این پیوند مقدس و دعوت به آن ، به ویژه در ایام اربعین و حرکت عظیم و شکوهمند جهانی به مقصد بارگاه حسینی، اقدام به تهیه کتابچه ای به نام "اربعین،اجتماع قلب ها" در سه زبان فارسی ، عربی و انگلیسی نموده است.
علاقمندان و عزاداران گرامی می توانند برای تهیه کتابچه به شماره 09392404609 پیام ارسال نمایند.
ضمناً قیمت هر کتابک 500 تومان است که صرف تأمین هزینه چاپ های بعدی خواهد شد.