بسم الله الرحمن الرحیم

 همایش ظهور

 

اربعین است؛ به سویت می شتابیم ای حسین!

 به سوی تو که مظهر عبودیت بودی و هستی.  خدایت را به شهادت بندگی کردی و به بذل خون پاکت و به در بند کشیده گشتن خاندان و عزیزانت... .

 اربعین است و به کربلایت می شتابیم، به پاسداشت زینبت که کوه صبر بود و استقامت...  به سپاس خاندان معصومت که مظلومیتت را با رد قدمهایشان به تصویر کشیدند... .

 به یاد یارانت که اسطوره معرفت، وفا و غیرت بودند و عصاره تسلیم و سرسپردگی؛ آنان که مولایشان را به حقیقت شناختند و آگاهانه سر به پایش سپردند.

آری به میقتاتگاهت می شتابیم تا ظهور منتقمت را فریاد کرده باشیم ای حسین!

با پای پیاده، ژولیده موی و اشک ریزان، ذکر گویان و ندبه کنان می آییم... نه برای خود تنها، که به جای همه مؤمنین و شیعیان و مشتاقانت که در این ساعات و دقایق، زمزمه صلوات و ذکر دعای فرج بر لب داشته و نجوای قلوب ملتهبشان این است:

پروردگارا! دیگر بس است بر زمین ماندن حقّ و گردن فرازی باطل و جولان ظلم و ستم؛ دیگر بس است فراق مهدی ع و محروم ماندن از دولت کریمه اش.

دیگر کافیست فریب و نیرنگ و ریا و تزویر... دیگر بس است فقر و نکبت و فساد و حیات شیطانی... دیگر بس است جنگ و خونریزی و آتش افروزی ... !

دلهایمان هوای حکومت تو را دارد ای خدا... افراشته گشتن لوای توحید و پیچیدن بانگ اذان در ملکوت و شمیم مست کنده عدالت ... به ثمر رسیدن رسالت محمد ص و پایان یافتن چشم انتظاری انبیاء و اوصیاء و آسودگی خیال فاطمه زهرا و نشستن لبخند برلبان حسنین... .

به سویت می شتابیم ای حسین ع! به کربلایت به تسلای اندوه دل آخرین جگر گوشه ات، همو که سالهاست غریبانه در کوچه های شهادتگاه تو گام بر می دارد و صبورانه امتش را از کوره راههای غیبت و امتحان عبور می دهد تا روزگار تاریک غفلت بسرآید، دل های بیدار نامت را صدا زنند و ظهور منتقمت را طلب نمایند.

به حرمت می شتابیم به امیدی که امروز آن روز باشد... ان شاء الله.