غریق

آیا هرگز در معرض غرق شدن قرار گرفتی؟

در یک آن زیر پات خالی می شه و خودت رو وسط آب می بینی، توی دلت خالی می شه، دست و پا می زنی، هر خار و خاشاک و تخته پاره ای که به دستت می رسه چنگ می زنی، فریاد می زنی اما صدات به جایی نمی رسه، موج های پی در پی تو رو به وسط دریا می کشونند و با هر تکانی مقدار زیادی آب وارد گلوت می شه، نیرویی از زیر آب تو رو به درون می کشه، گویی دریا نهنگی شده و تو رو می بلعه، امواج با صدایی هولناک بر سرت می ریزن و برای لحظاتی تو را از زمان و مکان فارق می کنن، حالا فشار آب را روی سینه ات احساس می کنی، نفست به شماره افتاده و عضلات بدنت به هم قفل شده، چشمانت سفید شده و جایی را نمی بینی، دنیا پیش روت تیره و تار گشته و توانائی هات رو به ضعف نهاده و تو خاموش شدن شمع حیاتت رو به چشم میبینی بی آنکه بتونی حرفی بزنی و کاری انجام بدی و شمارشی معکوس.....

اما بدون این تنها اقیانوس و دریا نیست که تو رو در خودش غرق می کنه، تو روی زمین راه می ری و نفس می کشی ولی خبر نداری که از غرق شدگانی، غرق در مال اندوزی، جاه طلبی، قدرت و مقام، غرق در مکاتب بشری و سرگرمیهای دنیوی، کما اینکه امام کاظم(ع) ضمن روایتی می فرمایند:

«...لقمان به پسرش گفت: دنیا دریای عمیقی است که انسانهای بسیاری در آن غرق شده اند...»

ابلیس این دشمن قسم خورده انسان هم، این میون با زیبا جلوه دادن اعمالت تو رو در فرو رفتن در اعماق سیاه و تاریک این اقیانوس یاری می کنه و زمانی که امواج پی در پی دنیا تو رو گیج و سرگردان کرد با القائات خود روح پوچی و یأس از رحمت خدا رو در تو دمیده و توان بازگشت رو از تو می گیره!

آیا برای دریای طوفان زده دنیا نجات غریقی نیست؟ آیا انسان ها به خود رها شده اند؟

مسلما چنین نیست، حتی در آخرین لحظات و در اعماق اقیانوس غفلت و دنیا پرستی نیز هنوز می توان امیدی به نجات داشت، هنوز دستان نجات دهنده ای هست.دستان گرم و توانمند امام و پدری مهربان که سکاندار سفینه نجات و دادرس ما غرق شدگان، اقیانوس زندگیست.

ما مردم عصر غیبت که مورد هجوم امواج متلاطم مظاهر دنیوی هستیم دست یاری به سوی چنین مولای بزرگوار و دلسوزی دراز می کنیم و با استعانت از او و مداومت بر خواندن دعای غریق خود را رهانده و به ساحل نجات می رسونیم.

از امام صادق(ع) نقل شده که فرموده اند:

بعد از این شبهه ای به شما خواهد رسید و بدون نشانه دیده شدنی و امام هدایت کننده خواهید ماند و از آن نجات نمی یابد مگر کسی که دعای غریق را بخواند راوی می کوید: عرض کردم دعای غریق چگونه است؟ فرمود: چنین بگویید:

«یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک»

ای خداوند، ای رحمان، ای مهربان، ای دگرگون کننده دلها مرا بر دینت پایدار کن.

راوی می گوید:

من گفتم «یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب و الابصار ثبت قلبی علی دینک»

فرمود: البته خداوند دگرگون کننده دل ها و دیده ها هست ولی تو همین طور که من می گویم بگو «یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک».