مسابقه!

پاش رو گذاشته بود روی گاز و با سرعت رانندگی می کرد،شک نداشت که برنده مسابقه رانندگی خودشه، آخه از مدت ها پیش تمرین رو شروع کرده بود و حالا روز موعود بود که بعد از خط پایان می تونست نتیجه زحماتش رو بگیره. به یاد اون سفارش ها و صحبت هایی افتاد که مسئولان مسابقه اول خط شروع مطرح کردند:

- آقایون فراموش نکنید ارتباط با مربی راهنما، دقت، احتیاط، رعایت قانون و بعد سرعت، با این شرایط هرکس زودتر برسه برنده مسابقه خواهد بود.

و او پرسیده بود از راه میانبر هم می شه استفاده کرد؟ و آن مسئول پوزخندی زده بود و با تعجب گفته بود:

- راه میون بر؟! اگر هست شما استفاده کنید!

مجددا پاش رو روی گاز اتومبیل فشرد و به افق جاده خیره شد، مسیر تقریبا به انتها رسیده بود، دقایقی گذشت حالا به جاده اصلی و خط پایان رسیده بود، سر و صدا و هیاهوی جمعیت فضا رو پر کرده بود و داور مسابقه برندگان روصدا زد، اما اسم او اعلان نشد، نه نفر اول، نه نفر دوم و نه حتی نفر سوم. فریاد اعتراضش به آسمون رفته بود.

اما من با نهایت سرعت آمدم، من همه قوانین رو رعایت کردم، من...

- اما شما در خط مسابقه نبودید، خارج از خط رانندگی می کردید.

- چطور چنین چیزی ممکنه؟

- ممکنه چون شما طی مسابقه هیچ تماسی با مربی راهنما نداشتید!

آیا انسان می تواند این همه زیان دیده و مغبون باشد آن هم وقتی که همه سعی و تلاش خود را بکار برده باشد؟ آن هم در پایان کار که حسرت و افسوس سودی نداشته و فرصتی برای جبران نیست.

آیا در مسابقه آخرت هم این اتفاق افتادنیست؟ انسان با همه توان و انرژی خود از همه استعدادها و ظرفیت های وجود خود بهره بگیرد و کوشش کند، با این استاد و آن پیر و آن مراد، دائما در ذکر و مناجات و عبادت و اعمال خیر و ... باشد اما در روز موعود هنگامی که متوقع بهترین و برترین پاداشهاست به او بگویند که...

آری همه مردم در آن روز همچون یخ فروشی که سرمایه اش آب شده است و از دست رفته باشند، زیان دیده و ورشکسته اند، مگر یک گروه و آنان کسانی هستند که به ولایت علی بن ابی طالب امیرالمومنین(ع) و ائمه از نسل او علیهم السلام ایمان آورده و تسلیم گشته اند و در اجرا و تحقق آن صبورانه تلاش نموده و دست از دامن مولایشان بر نداشته اند، لیکن آیا می دانی از همه زیان دیده تر کیست؟

امام رضا(ع): ذیل آیه زیر پاسخ این سوال را داده اند.

«قل هل ننبئکم باالاخسرین اعمالا الذین ضل سعیهم فی االحیوة الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا» (۱۰۳-۱۰۴سوره کهف)

ایشان فرموده اند:

«کسانی که تلاش و سعیشان در زندگی این دنیا گم شد و تباه گشت، در عین حال خود گمان می کنند بهترین اعمال را انجام داده اند؛ اینان کسانی هستند که به ولایت علی(ع) ایمان نیاورده و دیدار او را منکر شده اند و اینان در قیامت با امامت او محشور نمی شوند و اعمالشان از بین رفته و در قیامت چیزی برایشان باقی نمی ماند و آنان چون سگان جهنم خواهند بود.»

(نورالثقلین،ص۳۱۱)