پارتی!

هر کدام از ما در زندگی مشکلات و معضلات کوچک و بزرگی داریم، خواه گرفتاری اداری، خواه مسائل بانکی، خواه دردسرهای مربوط به تحصیل و مدرسه و ثبت نام فرزندانمان و...

اینطور مواقع آرزو می کنیم دستان معجزه گری از غیب برسد و این معضلات پیچیده زندگی ما را حل کند مخصوصا اگر مدت ها از پله های ادارات دولتی بالا و پایین رفته و جواب سربالا شنیده باشیم.

این دستان معجزه گری که اسم آن به سرعت از ذهن ها عبور می کند کسی نیست جز «پارتی»!!

همه ما سعی می کنیم برای حل و فصل مسائل اداری خود حتما یک پارتی جور کنیم. حالا اگر یکی از بستگان ما کارمند اداره و سازمانی باشد که بتواند از طریق روابط خیلی از مسائل را حل کند، چقدر اسباب خرسندی ماست، بخصوص اگر این کارمند عالی رتبه و سرشناس هم باشد، چقدر به او می بالیم و افتخار می کنیم.

خوب، حالا اگر شما با مدیر یک سازمان، روابط حسنه ای داشته باشید، آیا در مشکلات و مسائل پیش آمده باز هم خود را معطل آبدارچی آن سازمان می کنید؟ یا اینکه فرصت را از دست نداده به امید دست خطی، امضائی و یا دستوری مستقیما از مدیر عامل وقت ملاقات می گیرید؟!

حالا اگر این شخص شخیص عالیرتبه سرشناس -مدیر عامل سازمان- پدر شما باشد، با اسم و رسم او هزاران معامله در دنیا انجام بشود و صدها گره به سرانگشتان اعجازگرش گشوده شود، وضع مالی بسیار عالی هم داشته باشد، شما چقدر به داشتن چنین پدری افتخار و مباهات خواهید کرد و چقدر در مشکلات و گرفتاریها به پشتیبانی او دلگرم و امیدوارید؟ مطمئنا حد و اندازه نخواهد داشت.

آیا هیچ عقل سلیمی، رها کردن چنین پدری و دریوزه گری و گدایی افراد جزء و زیردست را می پسندد؟!

مسلما چنین نیست، حتی دیگران هم در مشکلات و گرفتاریهایشان شما را واسطه قرار می دهند که مگر شما سفارش آنها را به پدر بزرگوارتان کنید.

حال بیایید کمی صادقانه با خود فکر کنیم، چشم از خواب غفلت بگشائیم و کلاه خود را قاضی کنیم.

ببینید! ما دقیقا همان کاری را کردیم که هیچ عقل سلیمی نمی پسندد!!

همه ما پدری داریم که مایملک او نه یک کارخانه و چند سازمان و دفتر تجاری در داخل و خارج کشور است، بلکه همه جهان و هستی و آفرینش به اراده خداوند زیر نگین سلطنت و فرمانروایی اوست، هموست که از جانب خداوند بر هستی امیر است، گره گشایی ها و چاره جویی هایش بی منت و بی دردسر، فضل و محبت و عطای او بی توقع و بدون چشمداشت، افتخار و نازیدن به او حقیقی و بجا و شایسته، راههای وصل و رسیدن به محضر او آسان و بی دغدغه.

هرکه در هر کجای جهان دست بخشنده و گره گشایی دارد این اعجاز را از او گدایی کرده هیچ کس نیست که برای همیشه و ابد مالک آن چیزهایی باشد که در اختیار دارد بلکه این اوست که زمان و حد و میزان داشتن و نداشتن ها را اندازه می زند. این اوست که نه فقط ثروت ها و دارایی های مادی و دنیوی مردمان را عطا می کند و پس می گیرد، بلکه همه سرمایه های معنوی علم و کمالات، درک و شعور و حافظه، عقل و کیاست زیرکی و متانت، ایمان و یقین و ...

خلاصه هرآنچه انسان نیازمند و خواهان آنست در کف کریمانه او موجود است و او در یک کلام کلیددار گنجینه الهی است.

حال ما چقدر به چنین پدری ای اندیشیده ایم، چه اندازه به وجودش بالیده ایم، چه میزان خودر ا به او نزدیک نموده و ایجاد ارتباط کرده ایم، برای حل مشکلاتمان به درگاهش استغاثه داشته ایم، چقدر قدر این پارتی بزرگ را که خداوند به رایگان در اختیارمان گذارده است را دانسته ایم؟!