روزی از همین روزها!

خورشید درخشان تر از همیشه بر زمین می تابد و از گرمای آن نفس در سینه حبس می گردد. بازار است و ازدحام همیشگی.مردم از کنار هم راهی برای عبور پیدا کرده و شتابان می گذرند.

اینجا پارچه فروشی پارچه را متر کرده و می برد و مقابل مشتری گذارده و می گوید : مبارک باشه!

آن طرف تر در حجره چینی فروشی زنی ظرف کریستالی را در دست گرفته و برانداز می کند.

روی زمین پیرمرد دستفروش خرده ریزهایش را جابجا کرده و از نو می چیند.

دو زن کنار دکه ای لیوان آب میوه خود را سر کشیده و گفتگو می کنند:

• امروز چقدر هوا گرمه!

• اگر بخاطر جهیزیه دخترم نبود از خونه بیرون نمی آمدم!

کمی پایین تر دو مرد گریبان یکدیگر را گرفته و بر سر یکدیگر فریاد می کشند:

• مرد حسابی تو که پول تو حسابت نبود چرا بیخودی چک کشیدی؟

• من که گفته بودم یکی دو ماه باید صبر کنی!

باربری چرخ دستی سنگین خود را با زحمت به جلو می راند، من خم شده ام و بند کفشهایم را می بندم و تو با موبایلت سرگرم گفتگویی...

بازار در ازدحام همیشگی می لولد...

ناگهان صدایی مهیب جهان را تکان می دهد...!

دو مرد نزاع خود را رها می کنند...

آن یکی چرخ دستی خود را کنار می کشد...!

زنها لیوان خود را روی پیشخوان رها می کنند...، همه مات و مبهوت میخکوب شده ایم...!

و آن بانگ...نه صدای بمب است و نه صدای انفجار...و نه هیچ صدایی از ساخته های دست بشر...

ندایی ملکوتی که از ماورای هستی نشات می گیرد،صدایی که نام مقدس مهدی(عج) را بر گوشها طنین انداز می کند:

»بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین«

بانگی که مسیر جاری هستی را درهم کوبیده و طرحی نو در می اندازد و این چنین ظهور یگان منجی عالم بشریت،حضرت حجة بن الحسن المهدی(عج) آغاز می گردد.

امام صادق (ع) فرمودند :

»هیچ جانداری نمی ماند مگر اینکه آن بانگ آسمانی را می شنود، هیچ خفته ای نمی ماند جز آنکه بیدار می شود، هیچ ایستاده ای نمی ماند جز اینکه می نشیند و هیچ نشسته ای نمی ماند جز اینکه می ایستد، که از شنیدن آن بانگ آسمانی چنین وحشت زده می شوند و ان بانگ جبرئیل امین است.خدا رحمت کند کسی را که این صدا را بشنود و لبیک بگوید.«

بحار،ج۵۲،ص۲۳۰و۲۹۰