مدرسه انتظار

الان سه ساعته دارم نگاهش می کنم، محمد رو میگم، امشب مهمونشم، از بعد از نماز صبح تا حالا همینطور مشغوله، جلوی آینه قدی اتاقش گاهی نرمش گرده، گاهی دمبل زده، دمبل رو گذاشته هالتر رو برداشته، هالتر رو گذاشته بارفیکس رفته، بعد رفته اصلاح کرده، دوش گرفته، بعد اومده موهاش رو سشوار کرده و برس کشیده، دور سرش رو صاف کرد حالت داده بعدم کرم و روغن و ژل و ...

بعدش هم رفته سراغ کمد لباسش چند تا بلوز آورده یکی یکی جلو آینه پوشیده و امتحان کرده، این رو پوشید درآورده، اون رو پوشیده تا بلوز و شلوارش ست بشه...

من چشمام از خواب باز نمی شه، هر لحظه دلم می خواد پتو رو روی سرم بکشم و خودم رو به خواب بسپارم، اما این کنجکاوی لعنتی دست از سرم بر نمی داره کاش زودتر سر از کارش در بیاورم خلاص بشم، یعنی این پسر خاله چکار داره می کنه؟! این اتاق ساده و کتاب های توی کتابخونش رو هر کسی ببینه می فهمه که با یک بچه مذهبی طرفه، حالا رفته سراغ عطر و ادکلناش، یکی رو بر می داره می گذاره سر جاش یکی دیگه رو بر می داره... این خواب هم امانم را بریده، بگذار ببینم آخرش چکار می خواد بکنه؟!

دکمه سر دستش رو هم می زنه، حالا رفته سراغ کفشاش، اونا رو هم برس می کشه و جلو پاش می گذاره، واقعا عجب قیافه ای بهم زده!!

• عروسی تشریف می برین؟!

در حالی که جا خورده لبخند به لب بطرف بر می گرده:

• تو بیداری هنوز؟! علی میای بریم دعای ندبه؟!

• دعای ندبه تشریف می برید با این دک و پز؟!! فکر کردم میری دنبال عروس!!

• پس چی؟! فرمودند : کونوا لنا زینا، ولا تکونوا لنا شینا - امام صادق (ع)

شما شیعه ها همیشه باید زینت ما باشید، مایه خواری و ننگ ما نباشید، یعنی با زیباترین باطن و ظاهر تو اجتماع ظاهر بشوید.

از یک شیعه منتظر غیر از این انتظار داشتی؟!