یلدا شب اول دی ماه و درازترین شب هاست که تنها کمی از شبهای دیگر طولانی تر می باشد.
یلدا طولانی ترین شب ساله!
یه آیه یا نشانه است!
یه فرصته، چه می دونم یه بهانه است!
خلاصه هر کس با اون یه جور ارتباط برقرار می کنه.
بعضی ها دور هم جمع میشن ضمن خوردن میوه و تنقلات حرف میزنن و تفریح و تمدد اعصاب میکنن،سراغ فامیل میرن و از حال همدیگه باخبر میشن.
بعضی ها هم بیشتر از همیشه توی خیابونای شهر میچرخن و پرسه میزنن ، با دوستاشون میگن و میخندن و به اصطلاح وقت کشی میکنن.
برای یه عده هم یلدا یه نشونه طبیعی هست، یه موقعیتی که بری تو فضای باز ،خیره بشی به آسمون و ستاره ها رو تماشا کنی و عظمت و قدرت خدا رو بشناسی و ستایش کنی.
برای خیلی ها هم یه فرصته ، نیمه شب که از رخت خواب جدا میشن ، دو رکعت بیشتر از همیشه نماز میخونن و با خدایشان بیشتر مناجات کنن.
و البته برای خیلی از ما هم شب یلدا مثل بقیه شبهای دیگه است، با این تفاوت که میتونی کمی بیشتر بخوابی.
بهر حال شب یلدا، می تونه یه بهانه باشه برای خیلی چیزا و خیلی کارا، بستگی داره چطور به اون نگاه کنی.
اتفاقا از این بهونه ها زیاد تو زندگی وجود داره، اگر دقت کنیم و موشکافانه نگاه کنیم، شبهای یلدا یا بهتر بهانه های زیادی پیدا میکنیم که به مصداق آیه«آنگاه که فراغت پیدا کردی دوباره شروع کن»سوره انشراح آیه ۷، انگیزه یه شروع تازه باشه.
یا به مصداق این کلام امام صادق(ع)«همانا برای شما در ایم روزگارتان نسیم ها و فرصتهایی است،پس هوشیار باشید که آنان را دریابید و از دست ندهید»، یه سکوی پروازه تا به خدا نزدیکتر بشی و سهممون رو از سعادت از دست ندیم.
راستی شما از کدوم دسته اید؟
شما به شب یلدا از چه دیدی نگاه می کنید؟