اسب تروا!

ما توی زندگی نسبت به دشمنان بیرونی وجودمان حساس هستیم، حواسمان به همه چیز هست، مواظبیم کسی کلاه سرمان نگذارد، به راحتی به هر کسی اعتماد نکرده و رابطه برقرار نمی کنیم.

به بچه ها و اطرافیانمان هم دائم توصیه می کنیم که ساده نگر و زودباور نباشند و براحتی به مردم اعتماد نکنند. در واقع از دروازه های بیرون وجود خود حراست و مراقبت کامل به عمل می آوریم. اما از یک چیز غافل هستیم، از ماری که در آستین پرورده ایم، از اسب تراوایی که ظاهری نجیب و برازنده داشته اما درون آن انباشته از دشمنان خطرناک است با تیرهای زهرآگین و آماده.

این اسب تراوا چیزی نیست جز نفس اماره ما که هر لحظه به رنگی و لعابی و هردم با دستاویز و وسیله ای در فکر فریب ماست. این نفسی که کنترل آن از توان و عهده ما خارج است و چاره ای نداریم جز آنکه از شر آن به خداوند و ولی معصوم زمانمان امام عصر(عج) پناهنده بشویم و از زبان امام سجاد(ع) این چنین به درگاه خداوند شکوه کنیم که:

«خداوندا! به درگاه تو شکایت می کنم از نفسم که مرا به بدی فرمان داده و به خطا وامی داردم و به عصبانیت کشانیده در معرض خشمت قرارم می دهد. گذارم را به راههای هلاکت انداخته و مرا آنگونه می سازد که در پیشگاه تو خوارترین فناشده و بهانه جو ترین و دلیل تراش ترین و دارای آرزوهای دور و دراز باشم. همان که چون شری بدو رسد بی تابی می کند و چون خیری بیابد باز می دارد، بسیار به بازی و سرگرمی مایل و سرشار از غفلت و فراموشی بوده و مرا به سمت گناه سوق می دهد و از توبه بازم می دارد.

پروردگارا! به سویت شکایت آوررم از دشمنی که گمراهم نماید و شیطانی که فریبم دهد و سینه ام را از وسواس مالامال سازد و خطورات او قلبم را آکنده نماید و از هوای نفسم پشتیبانی کند و محبت دنیا را برایم زینت دهد و بین من و طاعت و قرب تو حائل و مانع شود.

خداوندگارا! به درگاهت شکایت می کنم از قلب سیاهی که بوسواس دگرگون گشته و به گرفتاری و نیرنگی متلبس سازد و چشمانی که در گریه به تو خشک و جامد باشد و به آنچه خوشایندش باشد خیره شود.

پروردگارا! هیچ حول و قوه ای نیست مگر به قدرت تو و نجاتی از حیله های دنیا جز به نگهداری تو و از تو درخواست می کنم و تمسک می جویم به رساترین حکمتت و محکمترین مشیتت که مرا پیرامون چیزی غیر از جود خودت مترصد نسازی و مرا هدف تیر فتنه نگردانی و در مواجهه با دشمنان تو یارم باشی و رسوایی ها و عیوبم را بپوشانی، در بلادها نگاهدارنده ام گردی.به لطف و رحمتت ای مهربانترین مهربانان.»