همراه با رکوع کنندگان
قسمت دوم
در قسمت قبل خواندیم که «رکوع» یکی از کلید واژه های قرآن کریم می باشد که کند و کاو در پیرامون آن ما را به مبحث ولایت اهل بیت(ع) می رساند. از جمع بندی آیات و روایاتی که یکی از مشتقات رکوع در آن به کار گرفته شده است به نکات جالبی دست می یابیم از جمله آنکه:
کلمه رکوع در معنا مترادف با عبادت و عبودیت، تواضع و کرنش و نماز و مانند آن گرفته شده و به عبارتی کنایه از واردگشتن به جرگه اهل ایمان می باشد.
بعلاوه از آنجا که به گواهی روایات، خاندان عصمت و طهارت(ع) نخستین و اولین ثناگویان حق بوده اند، لذا مصداق تامّ رکوع کنندگان نیز می باشند. حضرت علی (ع) در این باره فرموده اند:
«خداوند بود و چیز دیگری با او وجود نداشت. پس اول چیزی که خلق فرمود حبیبش محمد(ص) بود... و حق تعالی به او نظر فرمود و گفت: ای بنده ی من، تو مراد و مریدی، و تو برگزیده ی من از بین خلقم هستی و قسم به عزّت و جلالم اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی کردم. هرکه تو را دوست بدارد، من دوستش می دارم و هرکه با تو خصومت ورزد من دشمن اویم.» (بحار،ج۱۴،ص۴۸)
و نیز در روایت دیگری پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
«...ما او را تسبیح می گفتیم آن گاه که تسبیحی نبود و تقدیسش می کردیم هنگامی که تقدیسی نبود...»(مکیال ج۱ ص۲۷)
بنابراین مصداق حقیقی و تام و تمام عناوینی چون ایمان آوردندگان، نمازگزاران رکوع کنندگان و سجده گزاران و ... پیامبر (ص) و علی (ع) و ائمه اطهار (ع) از نسل او می باشند. لذا این خاندان همواره پیشوایان و ائمه هدایت و نمایندگان خداوند در بین خلق محسوب گشته و مردم در طول تاریخ، به پیروی و تبعیت از آن بزرگواران امر شده اند. دین و عبودیت به وجود آنها استوار گشته و اعمال صالح به واسطه آنها پذیرفته شده و بهشت و دوزخ و ثواب و عقاب نیز به سبب محبت آنها تقسیم می شوند.
همه بندگان خداوند امر شده اند که ایمان آورده و با پذیرش این ولایت حق را گردن نهاده و با نمازگزاردن و زکات پرداختن ایمان قلبی خود را با بندگی و عبادت عملی پیوند زنند و داخل در حزب رکوع کنندگان کردند.
همه کسانی که از آغاز خلقت دعوت پیامبران الهی را مبنی بر پذیرش ولایت حضرت محمد(ص) و علی بن ابی طالب(ع) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) رد نموده اند، در حقیقت از معیت و همراهی با راکعون سرباز زده اند.
مهمترین و برجسته ترین این آیات ، آیه ولایت (آیه ۵۵/ مائده) می باشد و بقیه آیات ، از نظر محتوا به نوعی به این آیه کریمه بازگشت می نمایند.
در این آیه کریمه خداوند حضرت علی بن ابی طالب(ع) را پس «الله» و «رسول»، ولی و سرپرست مؤمنین قرار داده و با رمز و نشانه «یؤتون الزکاة وهم راکعون» مورد اشاره و برجسته می نماید.
آنگاه در آیات دیگر اهل ایمان را امر به معیت با این «راکع» نموده و فرمان می دهد که به ولایت او گردن نهاده و از او تبعیت نمایند. (حج آیه ۷۷)
این دعوت به تبعیت از راکعون محدودیت زمانی نداشته و توسط همه انبیاء الهی به تمامی مردم ابلاغ شده است. در آیه آل عمران می فرماید:
«ای مریم تبعیت نما، سجده گزار و با رکوع کنندگان و پیروان ولایت اهل بیت (ع) معیت داشته و همراه شو.»
در بسیاری از این آیات از واژه مع استفاده شده است، که مفهوم همرنگی و همدلی و سنخیت و تطابق و تبعیت کامل را می رساند. «کونوا مع الراکعین»
ایمان دارای مراتب و شرایط متعددی می باشد، برخی از این مراتب قلبی و فکری بوده و برخی دیگر در همه اعضا و جوارح مؤمن، جلوه گر شده و ظهور می یابد و رکوع و سجود بارزترین مظهر عملی ایمان می باشد و «مع الراکعون» کسانی هستند که تمام وجود و اعضا و جوارح ایشان تجسم پذیرش ولایت اهل بیت(ع) گشته است.
بی تردید پیشوای اهل ایمان یا همان «راکعون» در این آیات شریفه امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) می باشد و پس از او نیز یازده یادگار و وارث مطهر او ، امامت و پیشوایی مردم را بر عهده داشته اند.
و اینک حضرت حجة ابن الحسن المهدی، صاحب الزمان (عج) که امامت راکعون را برعهده داشته ، همان بزرگواری که چهره دلگشا و سیمای ملکوتی او از عبادت شبانه زرد گشته است.
امام کاظم (ع) می فرماید : پدرم فدای آنکه شبش را با مراقبت ستارگان و در حال رکوع و سجود می گذراند. (مکیال ج۱ ص۱۵۱)
او که روزگاری نه چندان دور همه بتهای مادی و معنوی گیتی را شکسته و بساط بت پرستان را در هم خواهد چید و پرچم توحید و عبودیت حق برافراشته و جهان را مسجدی خواهد ساخت که خلایق با امنیت و آسایش، پروردگار خویش را عبادت کنند و به امامت آن حضرت رکوع و سجود بگذارند.
پس:
السلام علیک حین ترکع و تسجد.
(زیارت آل یس/مفاتیح الجنان)
... وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ .
الإحتجاج على أهل اللجاج ج2 ص 499
بی تردید اجتماع و اصلاح قلوب شیعیان آرزوی قلبی مولایمان امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد ....
محرم و مراسم و آئین های مقدس و با شکوه آن فرصتی است تا مؤمنین زیرخیمه این صاحب عزای دلسوخته و "پدر مهربان" مشق همدلی و همبستگی کنند.
گروه تحقیق و مطالعه "پدرمهربان" با هدف تذکّر به ارزش و جایگاه این پیوند مقدس و دعوت به آن ، به ویژه در ایام اربعین و حرکت عظیم و شکوهمند جهانی به مقصد بارگاه حسینی، اقدام به تهیه کتابچه ای به نام "اربعین،اجتماع قلب ها" در سه زبان فارسی ، عربی و انگلیسی نموده است.
علاقمندان و عزاداران گرامی می توانند برای تهیه کتابچه به شماره 09392404609 پیام ارسال نمایند.
ضمناً قیمت هر کتابک 500 تومان است که صرف تأمین هزینه چاپ های بعدی خواهد شد.