بسم الله الرحمن الرحیم
طعامِ جان
محرم که می رسد سیاهی و رنگ ماتم جای هر رنگی را می گیرد، کوچه پر می شود از طنین سنج و نوای نوحه و ضربه های تند دست ها برسینه، حالا دیگر اسفند هم روی آتش بوی غم می دهد.
محرم فقط اشک و سوز نیست؛ بینش وشعور، معرفت و حضور هم هست و دویدن خون تازه در رگ های فرسوده ی ایمان، جمع کردن نسل جوان و به مکتب آوردن طفلان گریزپا در زیر لوای سوگ سالار شهیدان، زدودن زنگار غفلت از باورها، دمیدن روح حرکت در پیکر پژمرده ی انسانیت و درس آموختن از رشادت و صلابت کربلائیان و تجدید نمودن میثاق ولایت با یگانه وارث و صاحب عزای آن، مهدی صاحب زمان(عج) نیز! همه ی اینها از ثمرات عاشوراست و برکات عزاداری برای سید شهیدان.
کاش می شد این دجله ی معرفت حسینی را سدی ساخت و زلال جان بخش آن را تا کویر تفتیده غفلت و سردرگمی نسل ها کاریز زد!
کاش می شد این شور و جنبش و تکاپوی خالصانه دینداری را همیشه و همه روزه گشوده نگاه داشت و جمعیت پراکنده شیعه را در سایه مکتب پر بارش سامان داد و حفظ نمود.
خوان گسترده
محرم که می رسد خیل عظیم مشتاقان و آرزومندان، هدایا و نذورات خو را خالصانه به نیت گرفتن حاجت و تقرب به آستان مقدس حسینی تقدیم می نمایند و به این ترتیب سوگواران در کنار سفره ی گسترده ی اهل بیت علیهم السلام میهمان می شوند، خوانی که این روزها –در گوشه و کنار شهرها- چنان پرنعمت و فراوان است که حتی پرندگان آسمان و سایر جانداران و موجودات نیز از آن بی نصیب نمی مانند.
شکی نیست که این طعام های گوارا و مطهر برای کسانی که با یقین و اعتقاد قلبی از آن ها استفاده کنند، متبرّک و ثمر بخش بوده و نه فقط آلام و بیماری های جسم را شفاست بلکه قطعاً آثار آن در روح و روان و تفکر و اندیشه ی افراد نیز ظاهر و موجب نورانیت و صفای باطن می گردد.
در اهمیت این اطعام و سفره گستری روایات بسیاری وارد شده که به یک نمونه از آن اشاره می شود:
شیخ فریدالدین طریحی در کتاب شریف مجمع البحرین چنین می نگارد:
روایت شده موسی علیه السلام در مناجات گفت: پروردگارا دلیل فضیلت امت محمد صلی الله علیه و اله بر سایر امت ها چیست؟!
خداوند فرمود: آنان را برای ده خصلت فضیلت بخشیده ام.
موسی علیه السلام عرض کرد: آن ده خصلتی که بدان ها عمل می کنند کدام است تا من نیز بنی اسرائیل را به انجامش فرمان دهم؟
خداوند تعالی فرمود عبارتند از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، جمعه و جماعت، قرآن، علم و عاشورا.
موسی علیه السلام پرسید: پروردگارا عاشورا چیست؟
خداوند فرمود: گریستن و گریاندن بر سبط محمد صلی الله علیه و اله و مرثیه خوانی و عزاداری برای مصیبت فرزندان مصطفی صلوات الله علیهم اجمعین.
ای موسی! هیچ بنده ای از بندگانم نیست در این زمان که بگرید و بگریاند و عزاداری کند بر فرزندان مصطفی صلی الله علیه و اله مگر این که بهشت جاودان از آن او شود.
و نیست بنده ای که از اموال خود درهمی را در راه محبت پسر دختر پیامبرش انفاق کند به صرف طعام یا غیر آن، مگر این که برایش به هفتاد درهم برکت یابد، بعلاوه آمرزیده در بهشت مکان گیرد و گناهانش را ببخشایم.
به عزت و جلالم سوگند هیچ مرد و زنی نیست که روز عاشورا و غیر آن اشک در چشمانش سیلان یابد -ولو به یک قطره- مگر آن که برایش اجر صد شهید نوشته شود.
(الجواهر السنية-كليات حديث قدسى/ ص: ۵۲۵)
لیک آیا نمی شود این سفره ی کریمانه در تمام ایام سال گسترده باشد و همه از نعمت و برکت آن بهره برگیرند؟!
طعام فقط غذا نیست
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ
پس مي بايد انسان به خوراك خود بنگرد (عبس/۲۴)
بدیهی است که انسان باید هنگام استفاده از نعمات الهی در کیفیت و کمیت و سلامت آنچه تناول می کند دقت نموده و در عظمت پدید آورنده اش بیندیشد تا بتواند نسبت به آن یگانه خالق حکیم ستایشگر و شاکر باشد، لیکن امام صادق علیه السلام در رابطه با این آیه ی کریمه ما را به نکته ی دقیق تری توجه داده اند:
در كافى از زيد شحام روايت كرده:
از حضرت صادق عليه السلام سؤال كردم مقصود از طعام در اين آيه چيست؟
فرمود:
«علم و دانشى است كه بايد آن را از كسانيكه خداوند معين کرده اخذ نمود.»
(تفسير جامع/ج۷/ ص:۳۴۵)
بنابراین مفهوم طعام صرفاً در غذا و خوردنی های معمول منحصر نمی شود بلکه دایره وسیعی را در بر می گیرد که همه ی دریافت های بیرونی انسان را شامل می گردد.
طعام طیّب عبارت از علوم و معارف دین، معرفت نسبت به ولایت آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین و ابا عبدالله الحسین عليه السلام است که شناخت فرزند گرامیش امام عصر (عج) در رأس آن خواهد بود، این معالم و دانش گرانبها، غذای ضروری اجتماع بوده و نرساندنش به رگ های حیات آن یعنی نسل جوان موجب مرگ و نابودی حقیقی جامعه خواهد گشت چرا که در حدیث نبوی تاکید گردیده:
«هر كس بميرد در حالى كه امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهليت مرده.»
(ترجمه جلد هفتم بحار الانوار/ج۱/ص:۵۱)
عواقب کوتاهی در اطعام معنوی
خداوند در قرآن کریم بندگان خویش را با بیانی نکوهش آمیز مورد خطاب قرار داده و چنین می فرماید:
«وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى طَعامِ الْمِسْكينِ»
شما یکدیگر را بر طعام دادن به مستمندان ترغیب نمی کنید (الفجر:۱۸)
از این آیه ی کریمه در می یابیم که کوتاهی در طعام رسانی نیازمندان و نیز اهمال در فراخواندن سایرین به مشارکت در این امر خطیر، در آستان الهی غفلتی نا بخشودنی و سزاوار سرزنش می باشد.
حال اگر تعبیر و تعریف مولایمان امام صادق علیه السلام را از غذای واقعی در نظر آوریم به این نکته بسیار مهم می رسیم که بی توجهی و سهل انگاری عمومی در فراهم آوردن خوراک فکری و غذای روح متناسب با سن و سلیقه و ذائقه افراد جامعه، دعوت نکردن از اقشار مردم و نداشتن عزم و اهتمام در جهت آماده سازی بستر مناسب برای سامان دادن و اطعام گرسنگان و مساکین حقیقی یعنی دور افتادگان از سایه سار امن و مطمئن و خوان نعمت مولایشان امام زمان علیه السلام نیز کم از اهمال در فراهم نمودن و طعام طلبیدن برای گرسنگان نمی باشد.
و زنهار همه ی ما در این غفلت شریک جرم یکدیگر نبوده و مشمول آیه ی شریفه قرار نگیریم!
نتیجه ی این که:
لازم و ضروری است شیفتگان اهل بیت علیهم السلام و نذرکنندگان و مؤمنین اهل خیر را به این نکته مهم توجه و دلالت داد که حتما بخشی از انفاق ها و نذورات خود را اختصاص به طعام و غذایی دهند که امام صادق علیه السلام معرفی و چشم انداز آن را پیش رویمان گشوده اند و در همه ی ایام، پیوسته به این عادت نیکو مداومت کرده و یکدیگر را نسبت بدان ترغیب و توصیه نمایند تا به این ترتیب سفره گسترده تری را برای خود و دیگران تدارک ببینند، خوانی که اَطعمه ی گوارا و مطهرش سهم مهمتری از وجود انسان یعنی نیازهای معنوی و اعتقادی وی را تامین می کند.
جهت دادن به نذورات و بخشش های مالی مردم و هدایت آن در مسیری اثرگذار و پایدار، به منزله یک ضرورت اجتماعی به شمار آمده و ترویج این سنت پسندیده و فرهنگ سازی آن در جامعه مورد رضایت و خشنودی صاحب عزای حقیقی و وارث و پاسدار ارزش های کربلا -امام زمان (عج) - می باشد.
امید آن که در سفره های اطعام محرم و عاشورایمان غذای معنوی و طعامِ جان غنی تر و سرشارتر از ناهار و شام بدن و غذای جسم و طعام مادی باشد.
توجه: لطفا با تکثیر این "پیام نامه" ما را در رساندن پیام فوق یاری دهید.
Www.Kindfather.ir
کتابچه "اربعین، اجتماع قلب ها"
... وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ .
الإحتجاج على أهل اللجاج ج2 ص 499
بی تردید اجتماع و اصلاح قلوب شیعیان آرزوی قلبی مولایمان امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد ....
محرم و مراسم و آئین های مقدس و با شکوه آن فرصتی است تا مؤمنین زیرخیمه این صاحب عزای دلسوخته و "پدر مهربان" مشق همدلی و همبستگی کنند.
گروه تحقیق و مطالعه "پدرمهربان" با هدف تذکّر به ارزش و جایگاه این پیوند مقدس و دعوت به آن ، به ویژه در ایام اربعین و حرکت عظیم و شکوهمند جهانی به مقصد بارگاه حسینی، اقدام به تهیه کتابچه ای به نام "اربعین،اجتماع قلب ها" در سه زبان فارسی ، عربی و انگلیسی نموده است.
علاقمندان و عزاداران گرامی می توانند برای تهیه کتابچه به شماره 09392404609 پیام ارسال نمایند.
ضمناً قیمت هر کتابک 500 تومان است که صرف تأمین هزینه چاپ های بعدی خواهد شد.