بسم الله الرحمن الرحیم

منشور انتظار (16)

 

... وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ

همانگونه که قبلا اشاره گردید با رسیدن به عبارات اخیر، دعا وارد مسائل مرتبط با وقایع ظهور می گردد و ما به آموزش مولایمان از خداوند می خواهیم که ظهور حضرت را امضا و ایشان را مؤید به نصر نماید. آنگونه که از محتوای لغوی این واژه و آموزه های قرآن و روایات بر می آید نصرت خداوند در واقع برگ برنده ایست که در زمانی خاص به دست حجت خداوند رسیده و با یکسره نمودن کار باطل جبهه حق را به پیروزی کامل می رساند.

واژه شناسی:

أید : نیرو توان، قوّه.  أَيَّدَ: نیرومند

أْيِيداً [أيد] هُ: او را توانا و نيرومند ساخت، او را تأييد كرد، او را تثبيت و استوار نمود.

(فرهنگ ابجدى،ص: 40)

نصر: يارى. «نصر المظلوم نصرا: اعانه». أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ بقره:214

آگاه باشيد كه يارى خدا نزديك است نصرت نيز مانند نصر است .

و چون با «على» و «من» بمفعول دوّم متعدى شود معناى نجات، خلاص كردن و غلبه ميدهد وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ بقره: 250. يعنى ما را بر قوم كافر پيروز گردان و از آنها خلاصمان كن. در اقرب الموارد آمده: «نصر فلانا على عدوّه و منه:

نجّاه منه و خلّصه و اعانه و قوّاه عليه» على هذا آن در آياتى مثل وَ يا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدْتُهُمْ هود: 30. بمعنى نجات و خلاص است يعنى: اى قوم چه کسی مرا از عذاب خدا نجات ميدهد اگر آنها را طرد كنم.

(قاموس، ج‏7، ص: 73)

 

 

 

نصرت انبیاء گذشته:

مؤید به نصر بودن در میان اهل بیت علیهم السلام، ویژگی اختصاصی امام عصر(عج)می باشد لیکن در مورد سایر حجت های الهی نیز نصرت الهی وجود داشته است در واقع هنگامی که اراده پروردگار بر از میان برداشتن دشمنان و غلبه حق تعلق می گرفت، پیامبران خود را به اعجاز و امدادغیبی، نیرو مند ساخته و نصرت و پیروزی را برایشان تضمین می فرمود. در قرآن کریم چنین آمده:

در مورد نصرت موسی علیه السلام:

«ما به موسى و هارون نعمت بخشيديم! و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم! و آنها را يارى كرديم تا بر دشمنان خود پيروز شدند» (الصافات :  116 )

«و [ياد كنيد] هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم، پس شما را نجات داديم و فرعونيان را در حالى كه مى‏ديديد، غرق كرديم.» (بقره/50)

درمورد نصرت هود علیه السلام:

«و چون فرمان هلاكت قوم سركش در رسيد و هود و پيروانش را به نظر رحمت و شفقت نجات بخشيده و ايشان را از عذاب بسيار سخت رهايى داديم» (هود/58)

درمورد نصرت لوط علیه السلام:

«پس او و خانواده‏اش را نجات‏داديم مگر همسرش را كه مقدر كرده بوديم در باقى ماندگان [در شهر براى هلاكت بماند- و بارانى از [سنگ گِل‏] بر آنان بارانديم، پس چه بد بود باران بيم داده شدگان.» (هود/57و 58)

درمورد نصرت شعیب علیه السلام:

«و هنگامى كه عذاب ما رسيد، شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، با رحمتى از سوى خود نجات داديم، و كسانى را كه [به آيات ما] ستم كردند، فرياد مرگبار فرا گرفت، پس در خانه‏هايشان به رو در افتاده جسمى بى‏جان شدند.» (هود/94)

درمورد نصرت نوح علیه السلام:

«و نوح را [ياد كن‏] هنگامى كه پيش از اين [پيامبران ياد شده‏] ندا كرد: [پروردگارا! مرا از اين قوم فاسد و تبهكار نجات بخش.] پس ندايش را اجابت كرديم، و او و خانواده‏اش را از آن اندوه بزرگ نجات داديم.» (انبیا/76)

درمورد نصرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله :

«بلى اگر شما در جهاد صبر و استقامت داشته باشيد و پيوسته كارزار كنيد همين كه كفار بشتاب بر سر شما بريزند خداوند براى يارى شما پنج هزار فرشته با پرچمى كه نشان مخصوص اسلام است به كمك شما ميفرستد.» (ال عمران/ 125)

 روزی عالمی يهودى از امام رضا عليه السّلام پرسید: خداوند حضرت هود عليه السّلام؛ را بر دشمنانش نصرت داد و آنان را با باد هلاك گردانيد. آيا اين گونه محمّد را يارى نموده؟

فرمود: همين طور است، ولى حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله بهتر از آن عطا شده است، خداوند او را در روز خندق (جنگ احزاب) با بادى كه سنگريزه‏هاى معركه را برداشته و بر روى آن دشمنان مى‏زد، و نيز با لشكريانى از ملائكه او را يارى نمود، و خداوند محمّد صلّى اللَّه عليه و آله را با هشت هزار فرشته بر هود تفضيل داد، و دلیل ديگر تفضيل او بر هود این که باد قوم عاد باد غضب و سخط، و باد محمّد صلّى اللَّه عليه و آله باد رحمت بود، خداوند فرموده: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً وَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها ( احزاب/9).

(احتجاج-ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 465)

زمان نصرت :

بدون شک برای رسیدن نصرت الهی شرط و زمانی جز اراده و مشیت خداوند نمی توان تصور نمود و پروردگار حکیم قادر است هر لحظه که بخواهد نصرت خویش را شامل حال حجتش نموده و دشمنان را نابود و دین حق را حاکم سازد با این وصف به شهادت کلام خداوند نزدیک ترین شرایط ممکن برای تحقق این امر آن وقتی بوده است که نا امیدی و یاس بر او ضاع چیره گشته و راه چاره ها به آخر می رسیده ؛ نا امیدی از ایمان آوردن و اصلاح پذیری مردم، یأس از حمایت و همکاری صاحبان قدرت و کسانی که به طور معمول توقع یاری از ایشان می رود و سرانجام نا امیدی از غیر خدا!

 در تفسير آيه «حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ» از حضرت رضا عليه السّلام نقل شده : معناى آيه اين است كه خداوند مي فرمايد همينكه مردم از قبول ايمان امتناع نموده و رسولان از ايمان آوردنشان مأيوس شوند آن وقت نصرت ما به انبياء و پيغمبران مي رسد. ( تفسير جامع، ج‏3، ص: 379)

نصرت امام زمان عج :

از آنجا که خداوند- به منظور امتحان الهی و اتمام حجت نسبت به بندگان - ستمگران و شیاطین را مهلت داده، لذا ائمه پیشین اجازه قیام با شمشیر نداشته اند به همین دلیل در مقابل جبارین روزگارشان مقهور واقع گشته و به احقاق حق و پیروزی دست نمی یافتند، لیکن هنگام ظهور امام عصر عج ، خداوند مهلت اینان را به اتمام رسانده و مجال و فرصتی برای جولان دادنشان باقی نمانده است و باید از میان برداشته شوند به این ترتیب فرشتگان و سایر قوای الهی را به یاری ولیّ خود فرستاده و موجبات شکست کامل دشمنان را فراهم می آورد و پیروزی آن بزرگوار را تضمین می نماید.

امام باقر عليه السّلام فرمود:

«قائم ما منصور به رعب است و مؤيّد به نصر، زمين براى او درنورديده شود و گنج هاى خود را ظاهر سازد، و سلطنتش شرق و غرب عالم را فرا گيرد و خداى تعالى به واسطه ی او دينش را بر همه اديان چيره گرداند، گرچه مشركان را ناخوش آيد، و در زمين ويرانه‏اى نماند جز آنكه آباد گردد و روح اللَّه عيسى بن مريم فرود آيد و پشت سر او نماز گزارد.

(كمال الدين-ترجمه پهلوان/ج‏1/ ص : 594)

و نیز پیامبر صلی الله علیه و اله فرمود: نهمين نفر از فرزندان حسين «قائم» اهل بيت من و «مهدى» امتم می باشد، وى در اقوال و افعال و در شمائل و خصال از همه ی مردم به من شبيه‏تر است، و پس از غيبت طولانى و سرگردانى مردم ظهور خواهد كرد، او دين خدا را پشتيبانى نموده و از طرف خداوند و فرشتگان تاييد و يارى مى‏شود، وى زمين را پر از عدل خواهد كرد پس از اينكه از ظلم و جور پر شده باشد.

(زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام  ص : 565)

 

نصرت امام زمان عج توسط جبرئیل و سایر فرشتگان :

«ابو جعفر (امام باقر) عليه السّلام مرا فرمود: اى ثابت گوئى قائم اهل بيتم را مى‏بينم كه روى به اين نجف شما آورده- و با دست اشاره به سمت كوفه كرد- پس پرچم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را مي گشايد و چون آن را باز كرد فرشتگان بَدر بر او فرود مى‏آيند.

عرض كردم: پرچم رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله چيست؟

فرمود: عمودش از عمودهاى عرش خدا و از رحمت او است و بقيّه‏اش از نصرت خدا است به چيزى با آن پرچم فرود نمي آيد مگر اينكه خداوند آن را هلاك مي كند.

عرض كردم: پس در نزد شما پنهان است تا آنكه قائم قيام كند يا آنكه آن موقع براى او مى‏آورند؟

فرمود: نه بلكه برايش مى‏آوردند.

عرض كردم: چه كسى براى او مى‏آورد؟ فرمود: جبرئيل عليه السّلام.»

(غيبت نعمانى-ترجمه فهرى/متن363/ باب 19)

همچنین در روایت دیگری آمده:

«...سپس لشكر دوم به مدينه آمده سه شبانه روز دست بتاراج مي زنند، آنگاه روى به مكه مى‏آورند: وقتى به «بيداء»  رسيدند، خداوند جبرئيل را ميفرستد و مي فرمايد: برو و آنها را نابود گردان! جبرئيل هم با پاى خود ضربتى به زمين مي زند و با آن ضربت خداوند آنها را در زمين فرو مي برد و جز دو نفر از قبيله جهينه كسى از آنها باقى نمي ماند.»

(مهدى موعود-ترجمه جلد سيزدهم بحار    ص : 951)

در كفاية الاثر از ابن عباس روايت مي كند كه پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله در رديف ائمه اولاد حسين عليه السّلام فرمود:

«نهمین آنها قائم اهل بيت من و مهدى امت من است كه در شمائل و اقوال و افعالش از همه كس به من شبيه‏تر است. تا اينكه بعد از غيبت طولانى و حيرتى كه مردم را از پريشانى گمراه مي كند، آشكار شود، و امر خدا (دين اسلام) را بالا برد و دين خدا را بر همه اديان غالب گرداند و با نصرت خدا و فرشتگان تأييد شود، پس زمين را پر از عدل و داد كند چنان كه پر از جور و ستم شده باشد. »

(مهدى موعود-ترجمه جلد سيزدهم بحار/ص : 1127)

ادامه دارد... .